امان از این بوی پاییزو آسمان ابری

که آدم نه خودش میداند دردش چیست

و نه هیچکس دیگر فقط میدانی که هرچه هوا سردتر میشود

دلت آغوش گرمتری میخواهد

و وای از وقتی که کسی نباشد

تا شانه ای بر آشفتگی روزهای پاییزیت بزند

و تو مجبوری تک و تنها پاهایت را در سینه جمع کنی و بخوابی ......